Wieś położona jest 6 km na południowy wschód od Tyczyna, obecnie należy do gm. Błażowa. Przynależność administracyjna tej wsi w średniowieczu jest dość urozmaicona. Według źródeł historycznych w 1450 r. leżała "in terra Rus- sie", w 1458 r. klucz (districtus) tyczyński, w skład którego wchodzi Nowy Borek, należał do ziemi sanockiej. Natomiast z późniejszych dokumentów (1478, 1515, 1530) wynika przynależność Borku Nowego do ziemi przemyskiej. 
Nowy Borek był własnością prywatną, w XV i XVI w. należał do rodu Pileckich. Była to wieś dobrze zagospodarowana. W 1515 r. było tu 18 tanów, młyn i karczma z browarem. Były tu role sołtysie, czyli wieś lokowano na prawie niemieckim. Źródła historyczne z późniejszego okresu (XVII i XVIII w.) są skąpe. Wiadomo, że wieś uległa zniszczeniu podczas najazdu tatarskiego w 1672 r., spalone zostały m.in. 2 karczmy i młyn. Po 1683 r. powstał przysiółek koło wsi Nowy Borek, zwany w 1700 r. Wólką, a obecnie Wolą. 
W 1772 r. Nowy Borek należał do "hrabstwa tyczyńskiego", a w 1790 r. do dominium tyczyńskiego (które obejmowało 19 wsi). W 1821 r. istniała już filia parafii tyczyńskiej w Borku. Był tam też wówczas folwark plebański. 
W pot. XIX w. w Nowym Borku stał duży młyn wodny dwukołowy nad Ryjakiem, duży folwark w pobliżu młyna, folwark plebański (od strony Borku Starego), 3 karczmy oraz duża liczba kapliczek i krzyży przydrożnych. Zabudowa wsi była przeważnie drewniana. Była to wieś duża i dobrze zagospodarowana. W 1880 r. miała 1429 mieszkańców. W 2 pot. XIX w. właścicielem Nowego Borku był Maurycy Szymanowski (1855 r., 1872 r., 1880 r.), potem Helena baronowa Brunicka (1886 r.), a następnie Konstanty baron Brunicki (1905 r.). 
Przez kilka wieków Nowy Borek należał do parafii w Borku Starym.

Zabytki: 

Dawna karczma
Drewniany budynek (obecnie pełniący funkcje mieszkalne) wzniesiony został pod koniec XIX w. 
Kapliczka
Wzniesiona w pobliżu szosy Rzeszów-Błażowa, po prawej stronie. Ma kształt wysokiej kolumny, zwieńczonej figurą Matki Boskiej. Na cokole jest umieszczona tablica z napisem: "Odbudował Bank Parcelacyjny we Lwowie". 
We wsi zachowało się sporo domów drewnianych z 4 ćw. XIX w., końca XIX w., pocz. XX w. i lat 20. XX w. oraz całych zagród (dom, stodoła, stajnia) z tego samego okresu.